Hier gaan we verder in 1982 met de Ronnie James Dio Story, over zijn eigen band "Dio".
Na zijn vertrek uit Black Sabbath met plannen om een nieuwe band te vormen met collega en ex-Black Sabbath-lid, drummer Vinny Appice. De naam Dio werd gekozen omdat het logisch was vanuit commercieel oogpunt, omdat de naam al bekend was in die tijd.
De band bracht tien studioalbums uit en had tal van line-up veranderingen in de loop der jaren met Ronnie James Dio als enig constant lid. De gitaristen door de jaren heen waren, Craig Goldy (meest recente gitarist), Doug Aldrich, Vivian Campbell, Tracy G, Jake E. Lee en Rowan Robertson.
Het handgebaar op de foto van Ronnie James Dio heet de "Maloik", en is het boze oog (evil eye) en wordt door elke metalband gebruikt, en is geïntroduceerd in de metalcultuur door Ronnie James Dio hemzelf, wat van oudsher een vervloeking is, of wordt gebruikt om een vervloeking af te weren.
Het ontstaan van de band en Holy Diver (1982-1983)
In 1982, meningsverschillen over het mixen van Black Sabbath's Live Evil resulteerde in het vertrek van Ronnie James Dio en Vinny Appice uit Black Sabbath. Ze wilden samen verder als band. De twee vormden Dio in oktober 1982 in de Verenigde Staten met Vivian Campbell (gitaar) en Jimmy Bain (bas). De volgende mei, bracht de band hun debuutalbum, Holy Diver uit. Het kenmerkte twee hitsingles, "Rainbow in the Dark 'en' Holy Diver ', die aan populariteit wonnen via MTV. Ronnie James Dio en Jimmy Bain speelden keyboards in de studio, maar huurden toetsenist Claude Schnell in voor de live shows in 1983 voorafgaand aan de Holy Diver tour. Claude Schnell speelde aan de zijkant van het podium op de eerste twee tours voordat hij naar voren kwam in 1985. Dio had het volgende te zeggen over de oorsprong van de band:
Het was een goede tijd in die formatie van de band. Het was perfect voor ons. Alles viel gewoon op zijn plaats. De ethiek in de repetitie waren geweldig. De inspanning in de opname was net zo goed. Iedereen wilde dat het het geweldig zou zijn. We geloofden in wat we aan het doen waren en konden niet wachten om dat product uit te brengen en om de mensen het te laten horen.
The Last in Line en Dream Evil (1984-1989)
De band was nu een kwintet met Schnell op keyboards, de band bracht hun tweede studioalbum, The Last in Line uit, op 2 juli 1984. Het werd gevolgd door hun derde album, Sacred Heart, die werd uitgebracht op 15 augustus 1985.
In 1985 Ronnie James Dio, Vivian Campbell en Jimmy Bain schreven ook het nummer "STARS " voor het Hear 'n Aid project, (vanwege Band Aid) met vele andere heavy metal grootheden van die tijd. (of klik op Hear N' Aid - Stars voor de complete versie van 47.04 minuten), De samenwerking met Vivian Campbel ging niet zo goed, en de kloof tussen hen resulteerde in dat Campbell werd ontslagen. Campbell werd vervolgens uitgenodigd om in Whitesnake mee te doen in 1987. Enkele nummers werden live opgenomen tijdens de Secred Heart tour voor de 1986 EP Intermission met Campbell nog op gitaar, maar de EP bevatte ook de studio track "Time To Burn", die diende voor de fans om Craig Goldy te introduceren als de nieuwe gitarist.
Op 21 juli 1987 werd hun vierde album Dream Evil uitgebracht. Na Dream Evil, streefde Graig Goldy een solo carriëre na, en verliet de band. In juni 1989 werd de 18-jarige Rowan Robertson aangekondigd als Goldy's opvolger, maar er kwamen nog verdere veranderingen met Schnell, Bain, en Appice die de band verlieten.
Veranderingen (1990–1999)
Schnell, Bain, en Appice werden vervangen, respectievelijk door Jens Johansson, Teddy Cook, en voormalig AC/DC-drummer Simon Wright. De nieuwe band bracht het album Lock Up the Wolves uit in het voorjaar van 1990. Tijdens de tour had, Ronnie James Dio een toevallige ontmoeting met de voormalige Black Sabbath bandmate Geezer Butler dat leidde tot kortstondige reünie van die band, en het produceren van een album, Dehumanizer. Na deze periode richte Ronnie James Dio de band Dio nogmaals op, met behoud van alleen Appice op de drums. In het begin van 1993 gitarist Tracy G, toetsenist Scott Warren van Warrant en bassist Jeff Pilson van Dokken voegden zich toe tot de band. Tijdens dit tijdperk, liet de band het thema fantasie achter zich en richten zich meer op moderne kwesties, met als gevolg dat sommige fans de albums zoals Strange Highways uit 1993, en Angry Machines uit 1996 en het live album Inferno: Last in Live beschouden als de slechtste die Dio ooit gemaakt heeft, terwijl anderen het positief bekeken als een stap verwijderd van het verouderde geluid van de jaren tachtig. Met een tegenvallende platenomzet voor Angry Machines wilde het beheer dat de band terug zou gaan naar hun vroegere stijl waarna het vertrek van Tracy G werd aangekondigd om te worden vervangen door de terugkerende Craig Goldy.
Comeback (2000-2004)
Craig Goldy's terugkeer vergemakkelijkte de release van Dio's achtste studio-album in 2000, Magica, die door velen werd beschouwd als de band 'comeback album "en bereikte nummer 13 in de Billboard independent charts. Het kenmerkte de terugkeer niet alleen van Goldy maar ook van Simon Wright en Jimmy Bain, hoewel op de Europese tour Chuck Garric de bas speelde. Het concept album, Magica beschikte over een terugkeer naar de band ouder meer succesvol geluid, terwijl de toename in het gebruik van keyboards het een moderne uitstraling gaf. Tijdens de volgende tour waren er echter spanningen tussen Goldy aan de ene kant en Jimmy Bain en Ronnie James Dio aan de andere kant, vanwege dat Graig Goldy verplichtingen had in verband met een gezin. Goldy verliet de band in januari 2002 en werd vervangen door Doug Aldrich, wie Bain had ontmoet tijdens het opnemen van een tribute album voor Metallica. Door zijn late aankomst, had Aldrich niet veel bij gedragen aan de negende werk van Dio, Killing the Dragon, die vooral werd geschreven door Ronnie James Dio en Jimmy Bain. Killing The Dragon werd uitgebracht in 2002 door Spitfire Records en werd goed ontvangen in de metal gemeenschap, die het haalde tot de Billboard top 200. Aldrich zou in de band blijven tot april van het volgende jaar, toen hij, net als Campbell voor hem, toe trad tot Whitesnake.
Master of the moon, en het einde van de band (2004-2010)
Master of the moon
Dio bracht hun tiende studioalbum, Master of the Moon op 30 augustus 2004 in Europa via SPV Records uit, en op 7 september 2004 in de Verenigde Staten door middel van Sanctuary Records. Het album is voorzien van multi-instrumentalist Jeff Pilson (voorheen van Dokken) op bas, echter als gevolg van eerdere verplichtingen met Foreigner, hij alleen beschikbaar was voor de opnamesessies, en dus werd vervangen door Rudy Sarzo (voorheen van Ozzy Osbourne, Quiet Riot, Whitesnake, Blue Öyster Cult) tijdens de tour.
2005 zag de release van de Dio live-album Evil or Divine – Live in New York City, die dezelfde show was en werd uitgebracht op DVD in 2003. Dio toerde Zuid America, Japan, Europa en Rusland in 2005. Hun herfst-tour was getiteld "An Evening With Dio" en bevatte een reguliere set, en dan een tweede set van de band die Holy Diver in zijn geheel speelde. Een DVD van de tour werd gefilmd in Londen. Het geluid van deze voorstelling, een dubbel-cd genaamd Holy Diver – Live werd uitgebracht in april 2006.
Ronnie James Dio's betrokkenheid bij Heaven & Hell vertraagd de opname van de follow-up van Master of the Moon, Magica II. De drie jaar onderbreking werd kort onderbroken voor een 10 optredens tellende Europese mini-tour mei t/m juni 2008, en was gepland om opnieuw te worden onderbroken in november t/m december 2009 met 22 concerten beginnend in het Verenigd Koninkrijk en eindigend in Duitsland. Doug Aldrich moest invallen voor Craig Goldy op gitaar op deze data, die andere verplichtingen had. Dio wilde een nieuwe single, getiteld "Electra" uitbrengen, om het te laten samenvallen met de tour. Dit zou hun eerste studio-materiaal zijn in 5 jaar. De band wilde ook een album of twee in 2010 opnemen.
Murray
Murray is de demonische ogende mascotte van Dio. Murray verschijnt op enkele van de band's album covers, evenals in de sets voor hun live optredens. Murray is te zien op een aantal van Dio's album- covers, waaronder Holy Diver, The Last in Line, en Dream Evil, als ook op een aantal van hun singles en compilatie-albums. De spiegel, op de eerste pagina heb ik zelf sinds een jaar of 25 in mijn bezit, en heb ik laten maken door Dean Saunders. (de vader van de zanger) De foto van het standbeeld van Ronnie James Dio is in Kavarna, Bulgarije.
Holy Diver
Dio's eerste studio-album, Holy Diver, uit 1983, was de eerste die van Murray was voorzien op de cover. Murray lijkt een geestelijke te martelen, maar Ronnie James Dio zei dat het niet noodzakelijk waar is.
The Last in Line
Murray is ook te zien op Dio's tweede studioalbum, The Last in Line. Op deze cover, zielen die opgestaan zijn uit hun graven op de Dag des Oordeels, kijken op tegen een gigantische Murray starend naar hen vanuit de verre horizon.
Dream Evil
Murray wordt niet gekenmerkt op Dio's derde studioalbum, Secred Heart, maar is voor de laatste keer in zijn oorspronkelijke vorm, op de cover van Dream Evil te zien. Hij is te zien in het raam van een slaapkamer met een kind slapend in een bed, terwijl ze wordt achtervolgd door verschillende enge wezens. Murray's verhaal wordt afgedrukt in het Dream Evil Tour boek. De albumhoes van Dream Evil is een verwijzing naar een van de nummers op het album, "Faces in the Window". Het concept van het hele album is angst en bijgeloof over de nacht en duisternis.
De Ronnie James Dio Official Webstore heeft een baseballcap gecreëerd en is in de verkoop met een rood borduurwerk van Murray op de voorzijde van de cap en het DIO-logo, in het zelfde rood geborduurd, aan de achterzijde.
Een schurk van de Japanse manga serie JoJo's Bizarre Adventure is genaamd Dio Brando, als eerbetoon aan zowel Ronnie James Dio en filmster Marlon Brando.
Een video game uitgebracht in Japan voor de Famicom (Japanse versie van de Nintendo Entertainment System) in 1989 was getiteld Holy Diver. De gothic en middeleeuwse thema van het spel is zeer vergelijkbaar met Dio's muziek video van "Holy Diver".
In 1999, een geanimeerde versie van Dio verscheen in een aflevering van South Park met de titel "Hooked on Monkey Fonics". De band voert het nummer "Holy Diver" op, op een basisschool. Hoewel Ronnie James Dio's uiterlijk een beetje is zoals hij in werkelijkheid is, de rest van de band verschijnt net als een stereotype heavy metal band met geen verwijzing naar de echte bandleden.
Gedurende zijn periode bij de Philadelphia Phillies, werd outfielder Pat Burrell bekend om een clip van Dio's "Holy Diver" te gebruiken als zijn walk up music. Wat normaal gesproken de menigte ophitste.
Comedy/rock duo Tenacious D bracht een nummer uit op hun eerste album, getiteld "Dio", geschreven als eerbetoon aan Rock zanger Ronnie James Dio, die hem enigszins bespot omdat hij te oud zou zijn en dat Tenacious D zijn positie als de meesters van de heavy metal over zou nemen.
Tenacious D. - The Ballad of RONNIE JAMES DIO
Voor het live spelen van het nummer, sprak Jack Black over de manier waarop Dio's ambtstermijn in Black Sabbath diende om zijn inspiratie te krijgen in heavy metal. Het duo verscheen in de muziekvideo voor zijn nummer, "Push ". Ronnie verscheen er ook in en zong op Tenacious D's komedie speelfilm uit 2006 "The Pick of Destiny " (klik op de link voor de complete film), het nummer Kickapoo, waar Meat Loaf ook in verschijnt als de gelovige vader van de rebels rockende zoon Jack Black.
Het nummer "Holy Diver" is op de video games Guitar Hero Encore: Rocks the 80s en Grand Theft Auto: Vice City Stories evenals de Game / Guitar Learning functie "Rocksmith 2014." Het verschijnt ook als download-staat inhoud voor de Rock Band-serie, samen met "Stand Up and Shout". Het nummer "Rainbow in the Dark" verschijnt in "Rock Band 3."
De band viel uit elkaar in 2010 toen Ronnie James Dio overleed aan maagkanker op de leeftijd van 67 jaar. De band heeft wereldwijd meer dan 10 miljoen albums verkocht.