W.A.S.P. is een Amerikaanse heavy metal band, opgericht in 1982. Ze kwamen voort uit de heavy metal scene van Los Angeles in de vroege jaren tachtig. De populariteit van de band bereikte dat decennium een hoogtepunt, maar ze blijven opnemen en toeren, waardoor ze een van de meest duurzame heavy metalbands van de West Coast zijn. W.A.S.P. verwierf bekendheid vanwege hun shock rock-thema, songteksten en live optredens. Ze hebben meer dan 12 miljoen albums verkocht.
W.A.S.P. was een prominent doelwit in het midden van de jaren tachtig van het Parents Music Resource Center (PMRC), een organisatie die aandrong op waarschuwingslabels voor opgenomen muziek. De band vereeuwigde zijn gevecht met de PMRC op het nummer "Harder, Faster" van hun livealbum uit 1987, "Live ... In the Raw". Hun bekendste nummers zijn onder meer 'Animal (Fuck Like a Beast)', 'I Wanna Be Somebody', 'LOVE Machine', 'Wild Child', 'Blind in Texas', 'Forever Free', 'Mean Man', "Chainsaw Charlie (Murders in the New Morgue)" en "The Idol", evenals hun coverversies van Ray Charles '"I Don't Need No Doctor" en The Who's "The Real Me". Het meest recente album van de band, "Golgotha", komt uit in 2015 en ze werken naar verluid aan nieuw materiaal.
Band naam
Er is veel gespeculeerd over de oorsprong van de bandnaam, en of deze eigenlijk voor iets staat, aangezien het als een acroniem is geschreven. Een mogelijke interpretatie is "Witte Angelsaksische protestanten", de oorspronkelijke betekenis van het acroniem. Het nummer "Show No Mercy", de B-kant van de eerste single "Animal" van de band, bevat de herhaalde tekst "White Anglo-Saxon / A violent reaction".
De originele Amerikaanse release van het debuutalbum W.A.S.P. had de woorden "We Are Sexual Perverts" gegraveerd aan beide kanten rond het label in het midden, terwijl "Winged Assassins" op de rug van de eerste vinylpersing staat. Toen hem werd gevraagd naar de naam van de band, heeft Blacky Lawless een duidelijk antwoord vermeden: in één interview antwoordde hij: "We Ain't Sure, Pal."
In een interview in februari 2010 verklaarde Lawless dat de belangrijkste reden voor de naam de periodes waren. Hij beweerde dat geen enkele band ze ooit eerder had gebruikt (hoewel R.E.M. twee jaar eerder was opgericht) en, in wezen, creëerden de periodes een 'vraagteken van onzekerheid' om W.A.S.P. meer te laten opvallen. Vervolgens zei hij: "Kijk waar we zijn: het was zo!"
Vroege jaren en stijging naar bekendheid (1982-1985)
W.A.S.P. begon na de ondergang van Circus Circus, een L.A.-band met Blackie Lawless en Randy Piper. De originele line-up van W.A.S.P. werd in 1982 in Los Angeles, Californië opgericht door Lawless, Piper, Rik Fox en Tony Richards. De band werd berucht om zijn ordinaire en soms schokkende liveshows. Het was bekend dat Lawless halfnaakte modellen aan een martelrek bond en ook rauw vlees het publiek in slingerde. De debuutsingle van de band, getiteld "Animal (Fuck Like A Beast)", en de hoes waren even controversieel.
De eerste line-up duurde niet lang, want Rik Fox verliet de band, en voegde zich bij de band Steeler met zanger Ron Keel en gitarist Yngwie Malmsteen. Hij werd vervangen door Don Costa, de bassist in Richards 'voormalige band, Dante Fox (die later uitgroeide tot Great White). Kort daarna verliet ook Don Costa de band en werd zijn positie op de bas ingenomen door Brayden Parker. Tegelijkertijd voegde gitarist Chris Holmes zich bij de band.
W.A.S.P. getekend bij Capitol Records voor hun debuutalbum, W.A.S.P., uitgebracht op 17 augustus 1984. Het debuut stond ooit gepland voor een release met de titel "Winged Assassins". De eerste single van de band "Animal (Fuck Like A Beast)" werd weggelaten van het album in de Verenigde Staten om te voorkomen dat het uit grote winkelketens zou worden geweerd.
Kort daarna verscheen de band in de film The Dungeonmaster uit 1984.
"L.O.V.E. Machine" en "I Wanna Be Somebody" hielpen het album te verkopen en zetten de band op voor "Blind In Texas", een nummer geschreven in St. Paul, Minnesota, door Lawless. Het nummer werd uitgebracht op hun volgende album, "The Last Command" in september 1985. The Last Command is nog steeds W.A.S.P.'s hoogst in kaart gebrachte album, met een piek op nummer 47 in de Billboard albumlijst. "Blind In Texas" is misschien wel hun bekendste nummer, meer dan 20 jaar later. The Last Command was ook het eerste album met nieuwe drummer Steve Riley. De voormalige Keel-drummer verving Tony Richards aan het begin van de tour van 1984-1985.
Na The Last Command-tour verliet gitarist Randy Piper de band. Voormalig King Kobra-bassist Johnny Rod trad toe tot W.A.S.P. terwijl Lawless terugging naar het spelen van slaggitaar.
Mainstream succes (1986-1989)
Nadat de line-up was gewijzigd, namen ze hun derde album op, getiteld "Inside the Electric Circus". Het werd uitgebracht in oktober 1986. Het album was een grote hit met W.A.S.P. fans. Critici, aan de andere kant, verwierpen het als "7e-grader rock". Nummers als "Shoot From The Hip" en de kleine hitsingle "95-N.A.S.T.Y." hielp de band de reputatie waar te maken van een van de mogelijke betekenissen van hun bandnaam, "We Are Sexual Perverts". Echter, Blackie Lawless zelf, bekend als een harde criticus van zijn eigen werk, haalde in de heruitgave van het album aan dat Inside the Electric Circus " een vermoeide plaat van een vermoeide band" was. Uiteindelijk was het een ongunstige kritische recensie van de single "95-N.A.S.T.Y." dat overtuigde Lawless ervan om wat vrije tijd te nemen en de creatieve richting van de band te heroverwegen.
W.A.S.P. werd een zeer prominent doelwit van het Parents Music Resource Center (PMRC), een organisatie onder leiding van Tipper Gore en toegewijd aan het verzetten van muziek met teksten die als gewelddadig of openlijk seksueel worden beschouwd. Dit verlaagde de reputatie van de band zodanig dat concertzalen bommeldingen kregen, bandleden honderden doodsbedreigingen ontvingen en zanger Blackie Lawless werd tweemaal beschoten (maar niet geraakt). De controverse leverde waardevolle publiciteit op voor de band.
In 1987 heeft W.A.S.P. had hun nummer "Scream Until You Like It" opgenomen op de soundtrack van de film Ghoulies 2. In hetzelfde jaar werden een paar data opgenomen tijdens de Inside the Electric Circus-tournee en op 27 november 1987 werd het Long Beach Arena-concert uitgebracht. als het "Live ... In the Raw"-album. Helaas had Steve Riley tegen die tijd W.A.S.P. verlaten om zich bij L.A. Guns aan te sluiten, vervangen door de lokale drummer Chad Nelson. De 18-jarige Glenn Soderling, die in 1983 een album had opgenomen met de band Pandemonium, kwam toen bij de band, maar speelde geen shows vanwege de ziekte van Chris Holmes. Soderling verliet tijdens de repetities en werd vervangen door Kelly Martella vanwege hun optreden in Donington en een Top of the Pops-uitvoering van "Scream Until You Like It" op de BBC. Kelly Martella trad in 1988 toe tot de band Silent Rage (Simmons Records). Soderling dook later op onder de naam Tripp Holland in de band Engines of Aggression met voormalige Tomorrow's Child-leden Rik Schaffer en Craig Dollinger, en maakt momenteel muziek voor tv-shows. als stafschrijver bij Supersonic Noise.
W.A.S.P.'s vierde studioalbum, "The Headless Children", werd uitgebracht op 15 april 1989 en was hun eerste album zonder openlijk seksueel expliciete nummers. Het was ook hun eerste album dat nogal slecht verkocht, maar het bereikte de hoogste hitparade van de band met nummer 48 op de Billboard 200 voordat het na 13 weken van de hitlijsten viel. Het zou echter tot op dat moment het meest geprezen werk van W.A.S.P. zijn en volgens een recent Lawless-interview is het nu eigenlijk het best verkopende W.A.S.P. album tot nu toe. De drumwerkzaamheden voor het album werden afgehandeld door voormalig Quiet Riot-drummer Frankie Banali. Het bevatte twee van de meest geprezen nummers van de band, de powerballad "Forever Free" en een cover van The Who's "The Real Me".
Post-Chris Holmes-periode (1989-1995)
Chris Holmes verliet de band in augustus 1989 en verklaarde dat hij "plezier wilde hebben, weet je." Lawless reageerde met een bijtende opmerking over het feit dat "sommige jongens thuis willen blijven en schorten willen dragen", wat verwijst naar de aard van de relatie van Chris Holmes met zijn nieuwe vrouw Lita Ford. De band ging een paar maanden later effectief uit elkaar en Blackie Lawless begon aan een kortstondige solocarrière. Lawless was oorspronkelijk gepland om de T-1000 terminator te spelen in de film Terminator 2: Judgement Day, maar werd later vervangen door Robert Patrick nadat Arnold Schwarzenegger Lawless "te lang" vond (1,93 m). Blackie begon aan zijn soloproject, maar onder druk van zowel promotors als fans bracht hij het uit als een W.A.S.P. album. Ironisch genoeg zijn veel critici van mening dat het resulterende conceptalbum, "The Crimson Idol", het beste W.A.S.P. output tot nu toe is.
Het vervolg op The Crimson Idol was "Still Not Black Enough" (1995), een verzameling duistere, introspectieve deuntjes die de mythologie van de Crimson Idol uitbreidden. Deze keer, in plaats van zich "te verschuilen achter" alter ego Jonathan Steele, sprak Lawless rechtstreeks met het publiek over zijn eigen gevoelens (zoals vermeld in de liner notes). Hoewel het album de samenhang van zijn voorganger miste, gingen de teksten nog steeds in op soortgelijke onderwerpen als Crimson Idol: een outcast en buitenbeentje zijn, de druk van roem en de samenleving, en de zoektocht naar liefde. Still Not Black Enough bevatte ook covers als "bonustracks". De eerste Europese editie bevatte een andere tracklist dan de Amerikaanse versie en een daaropvolgende Amerikaanse heruitgave bevatte nog een andere tracklist. Geen enkele versie bevat tot nu toe alle verschillende nummers op één schijf.
Weerzien met Chris Holmes (1996-2001)
Chris Holmes keerde terug naar W.A.S.P. in 1996 en samen brachten ze "Kill.Fuck.Die" (1997) en "Helldorado" (1999) uit. Ze namen ook twee live-albums op van deze tours, respectievelijk "Double Live Assassins" en "The Sting". De cd en dvd van "The Sting" zijn rechtstreeks afkomstig uit een experimentele webcast waarover Lawless beweert geen controle te hebben gehad. Deze release maakte hem boos omdat hij niet tevreden was met de geluids- en beeldkwaliteit.
De band ging in 2001 verder met het album "Unholy Terror". Chris Holmes verliet de band opnieuw in 2001 en verklaarde dat hij "de blues wilde spelen". Hij maakte contact met mede-ex-W.A.S.P. lid Randy Piper's band Animal, maar stopte ook al snel met dat project. Holmes, van zijn kant, heeft beweerd dat hij nooit op Unholy Terror heeft gespeeld.
Dying for the World en de Neon God-albums (2002-2005)
Dying for the World, uitgebracht in 2002, is geschreven en opgenomen in minder dan een jaar, wat erg snel is volgens de perfectionistische normen van Lawless. De liner notes bevatten een van Lawless 'sterkste uitspraken over politieke correctheid, geïnspireerd door de terroristische aanslagen van 9/11.
In april 2004 heeft W.A.S.P. het eerste deel van The Neon God uitgebracht, met als ondertitel The Rise, een conceptalbum over een mishandelde weesjongen die ontdekt dat hij het vermogen heeft om mensen te lezen en te manipuleren. Het tweede deel, The Demise, werd uitgebracht in september 2004.
In 2005 kopte W.A.S.P. American Metal Blast. Een videoshoot voor het nummer "Never Say Die" was gepland met regie van Ward Boult, een fetisjfotograaf. Tot op de dag van vandaag is er geen nieuws over de vraag of de shoot iets concreets heeft opgeleverd. Het zou de eerste W.A.S.P. promovideo zijn in tien jaar, de laatste was "Black Forever" uit 1995.
Dominator en Babylon (2006-2014)
Begin 2006 zag de schijnbaar stabiele line-up uit elkaar vallen. Stet Howland, oud-sessie- en tourdrummer, vertrok als eerste (op minnelijke voorwaarden) en beloofde meer specifieke informatie over de redenen voor de splitsing op zijn website. Larry Howe van Vicious Rumors werd als vervanging beschouwd. In mei werd het vertrek aangekondigd van gitarist Darrell Roberts, die zich bij de band Five Finger Death Punch voegde, en enkele dagen voor de eerste tour-datum werd nieuwe gitarist Mark Zavon binnengehaald. Hetzelfde persbericht bevestigde dat Mike Dupke, en niet Howe, de nieuwe drummer zou zijn. Bovendien, twee dagen later, was Zavon ook buiten beeld en zag hij Doug Blair op gitaar binnenkomen.
Een nieuw album, "Dominator", zou in oktober 2006 uitkomen, volgens een verklaring van Blackie Lawless tijdens een tourstop in Kavarna. Vervolgens speelde hij een nieuw nummer van het album, getiteld Mercy. Een paar weken later werd de release van het album uitgesteld tot april 2007, waarbij de band twee nieuwe nummers opnam en twee coversongs liet vallen, die in plaats daarvan als bonustracks zouden worden gebruikt. In oktober 2007 is W.A.S.P. begonnen aan The Crimson Idol Tour, om de 15e verjaardag van dat album te vieren. Het was de eerste keer dat het album, dat vaak wordt beschouwd als een van de beste werken van de band, van begin tot eind volledig werd uitgevoerd. De tour begon op 26 oktober 2007 in Griekenland, in Thessaloniki in het Principal Club Theatre.
De release van het Dominator-album werd afgerond op 16 april in het VK, 20 april in Scandinavië en de rest van het vasteland van Europa volgde op 27 april. De releasedata voor Zuid-Amerika en Rusland volgden begin mei.
Dominator bereikte nummer 72 op de hitlijsten in Duitsland.
W.AS.P. hebben hun Noord-Amerikaanse tour geannuleerd vanwege het verlies van een distributeur van hun platenlabel. Ze zouden hun shows in Europa afronden en vervolgens hun shows in de Verenigde Staten verzetten. Ze waren niet in staat om de shows in Europa af te maken vanwege een "familieziekte die onmiddellijke aandacht nodig had", waardoor de band onmiddellijk naar Los Angeles moest terugkeren. Ze zouden oorspronkelijk optreden in Rocklahoma. Omdat de tour werd geannuleerd, kon W.A.S.P. niet optreden in Rocklahoma en werd vervangen door Queensrÿche.
W.A.S.P. kondigde eind oktober 2007 een Europese tour aan met data in Schotland, Engeland en andere plaatsen in Europa.
W.A.S.P. brachten hun veertiende studioalbum, getiteld "Babylon", eind 2009 uit via Demolition Records.
Blackie Lawless heeft in recente interviews beweerd dat hij het nummer "Animal (Fuck Like A Beast)" nooit meer live zal spelen vanwege zijn religieuze overtuiging. Deze overtuigingen zijn wat naar verluidt achter Blackie Lawless 'zelfcensuur van zijn eigen teksten tijdens de' Babylon World Tour 'heeft gestaan, met name tijdens de uitvoering van' Chainsaw Charlie (Murders In The New Morgue) '.
Op The Beast of Babylon Tour annuleerde Blackie twee shows binnen een week na elkaar. De eerste annulering vond plaats in het Gramercy Theatre in New York City nadat de band ontdekte dat de locatie V.I.P. meet & greet-tickets voor tweemaal het bedrag van de algemene toegangsprijs. De band legde een verklaring af en beweerde: "We hebben nooit een fan geld in rekening gebracht voor een handtekening en zullen dat ook nooit aan fans vragen voor een handtekening." De tweede annulering vond plaats toen de Crocodile Rock-locatie in Allentown, Pennsylvania 50% van alle winst van de band wilde, volgens Lawless.
Op 21 september 2012 vierde de band de 30ste verjaardag van hun allereerste liveshow door een wereldtournee te beginnen in The Forum in Londen. De set voor de tour was opgesplitst in drie secties: nummers van de eerste vier albums, een ingekorte versie van de Crimson Idol-uitvoering en een laatste segment voor nieuwer materiaal.
Golgotha, 25ste verjaardag van The Crimson Idol en volgend album (2015-heden)
W.A.S.P.'s vijftiende studioalbum, "Golgotha", werd uitgebracht op 2 oktober 2015. Het duurde vier jaar voordat het album uitkwam.
W.A.S.P toerde in 2017 om de 25ste verjaardag van de release van The Crimson Idol te herdenken. Ter gelegenheid van dit jubileum bracht de band op 2 februari 2018 "Reidolized" (The Soundtrack to the Crimson Idol) uit, met de originele film The Crimson Idol op dvd en Blu-ray, met zes tracks die oorspronkelijk bedoeld waren om een deel van de originele versie van het album te worden.
In december 2017 werd gemeld dat W.A.S.P. werkten aan nieuw materiaal voor hun zestiende studioalbum.
Voormalig W.A.S.P. drummer Frankie Banali stierf op 20 augustus 2020 aan alvleesklierkanker, waarmee hij het tweede overleden lid is van de line-up uit het The Crimson Idol-tijdperk, na Bob Kulick die drie maanden eerder was overleden.